Βυζαντινή νωπογραφία, 1966
Ερασιτεχνική κινηματογράφηση της διαδικασίας δημιουργίας μιας νωπογραφίας (“φρέσκο”) από τον Κώστα Μαλάμο με την τεχνική στήριξη του Κώστα Πλακωτάρη. Φιλμ 8mm reversal. Περσεύς Φίλμς: η μίξη μου πομπώδους και ψευδοταπεινού ύφους με τσακίζει. Όμως τα ντοκουμέντα είναι αμείλικτα. Άλλωστε ο ιδιόρρυθμος Μαλάμος μου στάθηκε και του οφείλω πολλά. Ευτυχώς η δουλειά του μιλάει από μόνη της …
Des hommes et des machines, 1967.
(Άνθρωποι και Μηχανές): Μίμης Ντάλας, χρώματα ανιλίνης, Καλαβίτης, λίγο Κολλέγιο, PENTAKA-8 με φακό ZEISS JENA, EUMIG-8 PHONOMATIC! Χρυσαφί βραβείο νέων EURO-CINE στις Βρυξέλλες. Τι μου λες; και διεθνής ο δικός σου …
Σκέψεις πάνω σε ένα βυζαντινό ύμνο, 1970, μισοτελειωμένο.
Θρασύβουλος Στανίτσας, Νίκος Σκυλοδήμος …
οι δυο αρχάγγελοι του Σπύρου Κουκουλομάτη στο σκοτεινό θάλαμο του Αντώνη, (πώς να τoυς ξεχάσω; πόσες εφηβικές σαχλαμάρες προσπαθώντας να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τις κουβέντες-μαθήματα και, βέβαια, τον Οδυσσέα* ; συγχώρα με δάσκαλε).
Ρίκος, Σοφιανόπουλος, PATHE 16BTL, BOLEX, Ντάλας, Καλαβίτης, η μπάντα του Ναυτικού . Τόσο υλικό… κάποια στιγμή θα πρέπει να το ‘ανεβάσω’ κι αυτό.
Γιγαντοαφίσες κινηματογράφου, 1971 / Γιώργος Βακιρτζής, ντοκουμέντο.
Παπαδάκις, Μανώλης, τα κλειδιά της Χέϋδεν ΧΧ, το ασπρόμαυρο, γραφείο, διεύθυνση φωτογραφίας στο μικρού μήκους… Δεν ταίριαζαν τα χνώτα μας με τον γενναιόδωρο κύριο Νίκο, μα υπήρχε αλληλοεκτίμηση. Ανάμεσα στα πολλά που του οφείλω ήταν και η πρόταση να καταγράψω τον φίλο του Γιώργο Βακιρτζή να εργάζεται στο υπόγειο του Αττικόν, σε καιρό που είχε πια πάψει να δουλεύει για τον κινηματογράφο. Ο Βακιρτζής …εκρηκτικός! Δυστυχώς τα μουσικά δικαιώματα δεν επιτρέπουν στο ταινιάκι να βγει για δημόσια προβολή, ούτε για μια πιο κλειστή ‘εγκατάσταση’ με παράθεση πρωτότυπων γιγαντοαφισών και του ίδιου του Βακιρτζή να κάνει σχόλια μέσα από την ταινία.
Παράκελσος:
Το τρίτο φιλόδοξο σχέδιο που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ…
Το σχόλιο του θεϊκού Μπόρχες για την πίστη του αφελούς μαθητή στο Δάσκαλο, για την αυταπάτη της ‘γνώσης’, για την παραπλανητική γοητεία της εκπαίδευσης.
Σχέδια για σειρά ολιγόχρωμων ακίνητων φωτογραφιών, σχέδια για τον Κουκουλομάτη στο ρόλο του Παράκελσου, εμπνευσμένο σκηνικό του Τάσου Ζωγράφου που τελικά χρησιμοποιήθηκε αποσπασματικά στα γυρίσματα της Τυπογραφίας. Βέβαια, το μισοσβυσμένο τζάκι και τους σκονισμένους άμβικες του Τάσου δεν τα είδε κανείς…
Πιο πολύ όμως η σκοτεινή ερμηνεία-ανάγνωση της Δέσπως Διαμαντίδου που -για άλλη μια φορά- με άφησε χρεώστη κάποιας ουσιαστικής χειρονομίας ευγνωμοσύνης. Τουλάχιστον ας τη θυμόμαστε.
Φρόσω: Σενάριο για τα έργα της Φρόσως Μενεγάκη
Το δεύτερο φιλόδοξο σχέδιο.
Αντώνης ‘εν αναμονή’ …
Θόδωρος, Παντελής ‘σαπόρτ’, και κάποια προστάτις κυρία στη Βασιλέως Γεωργίου.
Δε βαριέσαι, άλλη γλώσσα, άλλοι καιροί.
Αφού δεν τόλμησε να βάλει λεφτά η κα Φρόσω, το εγχείρημα για ‘Instalation’ έργων που θα πρωταγωνιστούσαν στη μυθοπλασία της ταινίας και θα παρευρίσκονταν στο ‘φουαγιέ’ αμέσως μετά την προβολή, δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί.
Παρόμοιο εγχείρημα για τις Γιγαντοαφίσες του Βακιρτζή, επίσης δεν στάθηκε πιο τυχερό.